بازی پردازی(که عبارت اشتباهی است و درست آن بازیوارسازی است) مفهومی نسبتا جدید است که از عناصر و مکانیسم های بازی در زمینه های غیر بازی استفاده می کند تا نه تنها بهره وری کاربر را افزایش داده، بلکه به عنوان یک پلتفرم دیجیتال موفق نیز عمل کند. گارتنر، یک شرکت تحقیقاتی تکنولوژی، تخمین زده است که در آخر امسال، 70 درصد از 2000 شرکت بزرگ جهانی بازی پردازی را به خدمت خواهند گرفت.(اگر هنوز نمی دانید گیمیفیکیشن چیست کلیک کنید)
بازی پردازی تماما در مورد مشوق و رقابت است. اپلیکیشن ها یا دیگر پلتفرم ها می توانند تمایل طبیعی مصرف کننده به کسب پیروزی، مقام، ابراز وجود و رسیدن به نتیجه قطعی را متوجه شده و در عین حال، محصول خود را بازاریابی و به مصرف کننده در طول مسیر کمک کنند. گرچه اخیرا برای بازی پردازی تبلیغات غلوآمیزی انجام شده است، اما هنوز هم یکی از تِرِندهای ارزشمندی است که پیش بینی شده در پنج سال آینده نتایج چشمگیری خواهد داشت.
در مرکز راهبرد بازی پردازی، پاداش قرار دارد. اینکه پاداش ها عینی و ملموس باشند اهمیتی ندارد. کاربرانی که کار خاصی را انجام دهند امتیاز، درجه یا پول مجازی می گیرند و یا به مرحله بعد می روند. سپس این افراد می توانند با افتخار و صدای بلند در پلتفرم های مختلف اجتماعی دستاوردهای خود را به نمایش بگذارند. یکی دیگر از مشوق های اصلی کاربران، نمایش کارهای انجام شده یا صفحه امتیازات است؛ زیرا توانایی رقابت در برابر دیگر کاربران برای رسیدن به بالاترین رتبه حس رقابت را در کاربر افزایش می دهد.
بازیپردازی در صنایع متفاوت
بازیپردازی در صنایع متفاوت
برای رسیدن به موفقیت در یک اپلیکیشن بازی پردازی باید از سه عامل اصلی زیر استفاده شود:
انگیزه:
تعادل مناسب میان پاداش های درونی و بیرونی یکی از عوامل اصلی موفقیت یک اپلیکیشن است. انگیزه بیرونی شامل پاداش هایی می شود که کاربران در خارج از محیط اپلیکیشن دریافت می کنند، مانند نمرات بهتر، کاهش وزن یا پس انداز پول. انگیزه درونی از تمایلات، علاقه مندی های کاربر و لذتی که از انجام کار می برد ناشی می شود.
نیروی حرکت:
نیروی حرکت نیز به تعادل نیاز دارد و باید بررسی شود که از نظر کاربر اپلیکیشن چقدر درگیر کننده است. اگر از نظر کاربر کسب امتیاز یا رسیدن به مقام در بازی خیلی آسان باشد، ممکن است خیلی زود از روند کار دلزده شود. اما برعکس، اگر اپلیکیشن از نظر کاربر خیلی سخت باشد، خستگی بر تمایل به رسیدن به اهداف غلبه می کند.
معنا:
بدون معنا، بازی و در نتیجه تمایل کاربر به بازی از بین خواهد رفت. اپلیکیشن های بازیپردازی شده باید تلاش کنند تا پاداش هایی را ارائه نمایند که برای کاربران معنادار باشد.
بازاریاب ها می توانند از تمایل کاربران به اینکه در میان همسالان خود شناخته شوند و به دستاوردهای شخصی برسند به عنوان یک نیروی محرک استفاده کنند. اما لازم نیست بازیپردازی تماما در مورد اهداف شخصی باشد. با استفاده از مشوق ها و پاداش های اجتماعی، کاربران می توانند به سرعت در بحث های مختلف و مهم فعالیت داشته و به فردی کارآزموده تبدیل شوند. پاداش دادن به کاربران در تالارهای گفتگو از طریق رتبه بندی، دادن عنوان، ستاره یا غیره سال ها برای برانگیختن افراد به منظور شرکت در مباحثات مربوط به محصولات یا دیگر موضوعات مرتبط استفاده شده است.
در راه رسیدن به موفقیت در بازاریابی دیجیتال، ساخت اپلیکیشن های بازی پردازی می تواند منجر به ارجاعات شغلی، بازدید روزانه از صفحات، تکرار بازدیدها، حفظ مشتری و ارتباطات جدید اجتماعی شود. ادغام بِرَند نیز یکی از مزیت های چشمگیر است، به خصوص زمانی که برند با دیگر پلتفرم های شبکه های اجتماعی ترکیب شود.
بازی پردازی می تواند در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گیرد.
موفقیت در تولید اپلیکیشن های بازیپردازی تنها به صنعتی که آنها را می سازد متکی نیست، بلکه به چگونگی ادغام آنها با زندگی کاربر و همچنین مقدار سودی که کاربر با استفاده از اپلیکیشن به آن می رسد نیز بستگی دارد. هیجان یک شرکت برای تولید یک اپلیکیشن بدون بررسی جزئیات ضروری رفتار انسان موجب عدم موفقیت بازی می شود. بررسی رفتار انسان، در واقع اپلیکیشن را به چیزی تبدیل می نماید که مخاطب برای استفاده از آن به صورت روزانه یا هفتگی تلاش می کند. گرچه باید بر روی ظاهر و احساس یک بازی و نحوه کار امتیازات و درجه ها تمرکز کرد، اما ارتباطات انسانی و انگیزه های پشت بازی چیزهایی هستند که نهایتا باعث موفقیت یک اپلیکیشن می شوند.
منبع:https://www.mrgamification.com/بازی%e2%80%8f-پردازی-و-بازاریابی/
